Tuesday, 4 November 2014

போய் விடாதே

தொலைவில்  போய் விடாதே ,ஒரே ஒரு நாளுக்கு  கூட,
ஏனெனில்..
ஏனெனில் -அதை சொல்ல தெரியவில்லை -
ஒரு நாள் நீளமானது
அப்புறம் ,உனக்காக நான் காத்திருப்பேன் 
வேறெங்கோ ரயில்கள் நிறுத்தப்பட்டிருக்கும்
ஆளில்லா  நிலையத்தில் , உறங்கிப்போய்

என்னை விட்டு போகாதே ,ஒரு மணி கூட ,ஏனெனில்
வேதனை சிறு துளிகளெல்லாம் ஒன்றாகி   ஓடும்...
வீடு  தேடி அலையும்  புகை  எனக்குள் அடையும் 
தொலைந்த என் இதயத்தை திக்குமுக்காட செய்து ...

ஓ ,உன் நிழல்பிம்பம் கரையில் எப்போதும் கரையாதிருக்கட்டும்
உன் கண் இமைகள் வெற்று  தொலைவுகள்  பார்த்து  படபடக்காதிருக்கட்டும்

ஒரு நொடி கூட என்னை விட்டு போகாதே ,என் அன்பே
ஏனெனில் ,நீ அந்த தூரம் போன அந்த நொடியில்
நான் உலகம்  முழுக்க திரிந்து  கொண்டிருப்பேன்
நீ திரும்ப வருவாயா ?
நான் இங்கே இறக்கும்படி விடுவாயா ?என  கேட்டபடி  



Don't go far off ...
Pablo Neruda 


Don't go far off, not even for a day, because --
because -- I don't know how to say it: a day is long
and I will be waiting for you, as in an empty station
when the trains are parked off somewhere else, asleep.

Don't leave me, even for an hour, because
then the little drops of anguish will all run together,
the smoke that roams looking for a home will drift
into me, choking my lost heart.

Oh, may your silhouette never dissolve on the beach;
may your eyelids never flutter into the empty distance.
Don't leave me for a second, my dearest, because in that moment you'll have gone so far
I'll wander mazily over all the earth, asking,
Will you come back? Will you leave me here, dying?