இன்றிரவில்
மிக சோகமான
வரிகளை எழுத முடியும்
இந்த இரவு நட்சத்திரங்களாக இருக்கிறது -
நீல நட்சத்திரங்கள் தூரத்தில் நடுங்குகின்றன
என்பது போல
இரவு காற்று வானத்தில் சுழன்று பாடுகிறது
மிக சோகமான
வரிகளை எழுத முடியும்
இன்றிரவில்
நான் அவளை காதலித்தேன்.
அவளும் என்னை காதலித்தாள்,
சில நேரங்களில் .
இதே போல் இரவுகளூடே
அவளை அணைத்திருந்தேன்
முடியாத வானத்தின் கீழ்
முத்தங்களிட்டேன்
மீண்டும் மீண்டும் .
சில நேரங்களில்
அவள் என்னை காதலித்தாள் ;
அவளை நானும் .
உறைந்த அந்த பெருங்கண்களை
எப்படி காதலிக்காமல் இருப்பது
இன்றிரவில்
மிக சோகமான
வரிகளை எழுத முடியும்
அவள் என்னுடன் இல்லை
அவளை தொலைத்துவிட்டேன்
விசாலமான ஒலிக்கும் இரவு -
இன்னமும் விசாலமாக இருக்கிறது
அவளில்லாமல் .
புல்லில் பனி போல
உயிரில் விழுகிறது
கவிதை .
என் காதல் அவளை தக்க வைக்காததால்
என்னவாகபோகிறது
இரவு நட்சத்திரங்களாக இருக்கிறது
அவள் என்னுடன் இல்லை .
இவ்வளவுதான் .
தூரத்தில் யாரோ பாடுகிறார்கள் ,தூரத்தில் .
அவளை தொலைத்ததாக மனம் நம்பவில்லை
அவளை அழைத்து வருவது போல
என் பார்வை அவளை தேடுகிறது ,
என் இதயமும் .
அவள் என்னுடன் இல்லை .
அதே மரங்களை வெள்ளையாக்கும் அதே இரவு .
அன்றைய நாங்கள் இன்று நாங்களில்லை .
இப்போது நான் நிச்சயமாக அவளை காதலிக்கவில்லை
ஆனால் எப்படி காதலித்தேன் !
அவள் காது எட்டும் காற்றை என் குரல் தேடுகிறது
வேறொருவருக்கு ,
அவள் வேறொருவருக்கு,
என் முத்தங்களுக்கு முன் போல்.
அவள் குரல்
அவள் பளீர் உடல்
அவள் முடிவில்லா கண்கள்...
அவளை நான் இப்போது காதலிக்கவில்லை .
நிச்சயமாக.
ஒருவேளை காதலிக்கக்கூடும் ?
காதல் சுருக்கமானது
மறப்பது நீளமானது .
இதே போல் இரவுகளில்
அணைத்திருந்ததால்
அவளை தொலைத்ததாக மனம் ஏற்கவில்லை .
இது அவள் எனக்கு உணர்த்தும் கடைசி வலியாகவும்
இது நான் அவளுக்கு எழுதும் கடைசி பாடலாகவும்
இருந்தும் கூட ....
Tonight I can write the saddest lines
Pablo Neruda
Tonight I can write the saddest lines.
Write, for example, 'The night is starry and the stars are blue and shiver in the distance.'The night wind revolves in the sky and sings.Tonight I can write the saddest lines.I loved her, and sometimes she loved me too.Through nights like this one I held her in my arms.I kissed her again and again under the endless sky.She loved me, sometimes I loved her too.How could one not have loved her great still eyes.Tonight I can write the saddest lines.To think that I do not have her. To feel that I have lost her.To hear the immense night, still more immense without her.And the verse falls to the soul like dew to the pasture.What does it matter that my love could not keep her.The night is starry and she is not with me.This is all. In the distance someone is singing. In the distance.My soul is not satisfied that it has lost her.My sight tries to find her as though to bring her closer.My heart looks for her, and she is not with me.The same night whitening the same trees.We, of that time, are no longer the same.I no longer love her, that's certain, but how I loved her.My voice tried to find the wind to touch her hearing.Another's. She will be another's. As she was before my kisses.Her voice, her bright body. Her infinite eyes.I no longer love her, that's certain, but maybe I love her.Love is so short, forgetting is so long.Because through nights like this one I held her in my armsmy soul is not satisfied that it has lost her.Though this be the last pain that she makes me sufferand these the last verses that I write for her.Translation by W. S. Merwin
