உயிரோடிரு

ரேசர்கள் வலிக்க  செய்யும்
ஆறுகள்  சொதசொதவென்றிருக்கும்
ஆசிட்கள் கறையாக்கும்
அப்புறம்
மாத்திரைகள் நோவு  தரும்
துப்பாக்கிகள் சட்டவிரோதம்
சுருக்குகள் விட்டுப்போகும்
கேஸ் கடும் நாற்றம்

நீ வாழ்ந்தே தொலைக்கலாம்

Resume

By Dorothy Parker


Razors pain you;
Rivers are damp;
Acids stain you;
And drugs cause cramp.
Guns aren't lawful;
Nooses give;
Gas smells awful;
You might as well live.

என் கவிதை

எங்கோ இருக்கத்தான் வேண்டும்
எனக்கான கவிதை ஒன்று
மான் எனவும்
மயில் எனவும்
குயில் எனவும்
பாவித்த சொற்கள் ஏந்தி

நிலா எனவும்
நதி எனவும்
ஜோடனைகள் பூசியதாய்
இருக்கத்தான் வேண்டும்
எனக்கான கவிதை
எங்கேனும்

என்றென்றும்
எப்பொழுதும்
தினம் தினம்
என காலங்கள் தொடுத்ததாய்
நிச்சயம் இருக்கும்
எனக்கான கவிதை

காத்திருக்கிறேன்
என்றேனும் ஒரு நாளில்
என்னிடம் வரும் என
அந்நாளில் எக்காளமாய்
சராசரிகள் நானல்ல என்றுவிட்டு
மீண்டும் காத்திருப்பேன்
என்  கவிதைக்கென