எப்போதும் சொல்வதில்லை

மரங்களில் ஒரு முணுமுணுப்பு - கவனிக்க :
காற்று போலிருக்க ஓசை போதாமல் -
ஒரு நட்சத்திரம் -தேடுமளவு தூரத்தில் இல்லாமல்
தொடுமளவு அருகிலும் இல்லாமல்

ஒரு நீள -நீளமான மஞ்சள் -புல்தரை மீது.
ஒரு அரவம் -காலடிகள் போலும்
நம்முடையதைப்போல் நம் செவியடையாமல்
ஆனால் அலங்காரமாய் -இன்னமும் இனிமையாய்

திரும்பும் குறுமனிதர்களின் ஒரு விரைவு
புலப்படாத வீடுகளை சென்றடைய
இவை எல்லாமும் - இன்னமும்
நான் சொல்ல நேர்ந்தால்
நம்பமுடியாததாகவே தான் இருக்கும்.

சின்ன படுக்கையில் குருவிகள்பற்றியும்
எத்தனை காண்கிறேன் நான் என
சிறகுகள் வரை போதாத அவற்றின் இரவு ஆடைகளும்
அவை சிறகுமறைக்க முயன்றதை
நான் கேட்ட போதும்

ஆனால் எப்போதும் சொல்வதில்லை
என வாக்களித்திருக்கிறேன் நான்
எப்படி மீறுவேன் அதை ?
அதனால் நீ உன்வழி போகலாம்
நான் என் வழியில்
பாதை தவறும் என்ற அச்சமின்றி


A Murmur in the Trees — to note —
by Emily Dickinson

A Murmur in the Trees — to note —
Not loud enough — for Wind —
A Star — not far enough to seek —
Nor near enough — to find —

A long — long Yellow — on the Lawn —
A Hubbub — as of feet —
Not audible — as Ours — to Us —
But dapperer — More Sweet —

A Hurrying Home of little Men
To Houses unperceived —
All this — and more — if I should tell —
Would never be believed —

Of Robins in the Trundle bed
How many I espy
Whose Nightgowns could not hide the Wings —
Although I heard them try —

But then I promised ne'er to tell —
How could I break My Word?
So go your Way — and I'll go Mine —
No fear you'll miss the Road.