சுடர் அறிவில்லை வார்த்தைகளில்லை கண்ணீரில்லை
கல்லாய் கிடக்கிறது என் இதயம் என்னுள்
நம்பிக்கை அச்சம் மறந்து மரத்து போனதாய்
இருபுறமும் பாருங்கள்,நான் தனியாகவே வசிக்கிறேன் .
துயரில் மங்கிப் போன என் பார்வையை உயர்த்தையில்
அழியாத குன்றுகள் எவற்றையும் நான் காணவில்லை .
உதிர்ந்து கொண்டிருக்கும் இலையில் என் வாழ்க்கை
ஏசுவே ,துரிதப்படுத்துங்கள் என்னை ....
வாடிக் கொண்டிருக்கும் இலை போல என் வாழ்க்கை
வெறும் உமிக்காய் சுருங்கியது என் அறுவடை
நிஜத்தில் என் வாழ்க்கை சுருக்கமாய் வெற்றிடமாய்
தரிசான மாலை போலும் சோர்வானதாய் ....
உறைந்து போனது போல் என் வாழ்க்கை
எந்த மொட்டும் பசுமையும் நான் காணவில்லை
ஆனால் வசந்தத்தின் சாறு அதில் நிச்சயம் ஏறும்
ஏசுவே ,என்னில் எழுங்கள் ....
உடைந்த கிண்ணம் போல் என் வாழ்க்கை
என் ஆன்மாவிற்கு துளி நீரும் கொள்ள முடியாத
உடைந்த கிண்ணம் போல் என் வாழ்க்கை
தவிக்கும் குளிரில் கதகதப்பற்றதாய் ....
அழிந்து விட்ட அதை நெருப்பில் வீசுங்கள்
உருக்கி வார்த்தெடுங்கள் மீண்டும் மீண்டும்
என் அரசருக்குரியதாய் அது ஆகும் மட்டும் ,
ஏசுவே ,என்னில் பருகுங்கள் ....
A BETTER RESURRECTION
by: Christina Rossetti (1830-1894)
HAVE no wit, no words, no tears;
My heart within me like a stone
Is numb'd too much for hopes or fears;
Look right, look left, I dwell alone;
I lift mine eyes, but dimm'd with grief
No everlasting hills I see;
My life is in the falling leaf:
O Jesus, quicken me.
My life is like a faded leaf,
My harvest dwindled to a husk:
Truly my life is void and brief
And tedious in the barren dusk;
My life is like a frozen thing,
No bud nor greenness can I see:
Yet rise it shall--the sap of Spring;
O Jesus, rise in me.
My life is like a broken bowl,
A broken bowl that cannot hold
One drop of water for my soul
Or cordial in the searching cold;
Cast in the fire the perish'd thing;
Melt and remould it, till it be
A royal cup for Him, my King:
O Jesus, drink of me.
Monday, 1 March 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
மொழிபெயர்ப்பு மனசில் பதிகிறது..
நன்றி ரிஷபன்
Post a Comment