ஏவாளின் மகள்

முட்டாளாகவே இருந்திருக்கிறேன் நான்
மதியத்தில் உறங்கப் போய் ,சில்லிரவில்
ஆறுதலற்ற சிலீர் நிலவடியில் கண்விழிக்க .
முட்டாள் நான் ,
என் ரோஜாவை பூக்கும் முன்னமே கிள்ளிப் போட..
முட்டாள் நான் ,
லில்லியை மலரும் முன் ஒடித்து போட ..

என் தோட்டம் படர்ந்த எல்லைகளை
நான் பராமரிக்கவில்லை .
கைவிடப்பட்டு வாடிப்போய்
என்றும் அழாதது போல் இன்று அழுகிறேன்.
ஐயோ , நான் உறங்கப் போகையில் கோடையாய் இருந்தது
விழித்து பார்க்கையிலோ கடும்பனியாய் குளிர்கிறது !

வரப்போகும் வசந்தம் பற்றி
உங்கள் விருப்பம் போல் பேசுங்கள் ..
இதமாய் கதிர் காயும் இனிய நாளையைப் பற்றியும்..
இனி புன்னகையும் இல்லாமல் ,
இனி கீதங்களும் இல்லாமல்,
என் நம்பிக்கையும் எல்லாமும் முழுவதாய் உரியப்பட்டு
தனியே இருக்கிறோம் , என் துயர்களும் நானும்


A DAUGHTER OF EVE
by: Christina Rossetti (1830-1894)


A fool I was to sleep at noon,
And wake when night is chilly
Beneath the comfortless cold moon;
A fool to pluck my rose too soon,
A fool to snap my lily.

My garden-plot I have not kept;
Faded and all-forsaken,
I weep as I have never wept:
Oh it was summer when I slept,
It's winter now I waken.

Talk what you please of future spring
And sun-warm'd sweet to-morrow:--
Stripp'd bare of hope and everything,
No more to laugh, no more to sing,
I sit alone with sorrow.