வெள்ளம்

மழை பெஞ்ச கோலத்தை
கண்ணெதிர சொல்லிப்புட்ட
நீ அழுத கண்ணீரில்
என் தலை மாட்ட நனைச்சி புட்ட


என்னூரில் பெஞ்ச மழை
உன் நெஞ்ச நனைச்சிருச்சே
நீ அழுத கண்ணீரில்
என் மனசெல்லாம் கரஞ்சிருச்சே


ஒத்தையில நீ அழுதா
எம்மனசு தாங்காது
உன் கண்ணீரின் ஈரத்திலே
என் கண்மையும் காயாது


ஊருக்குள்ள வெயிலெல்லாம்
கொளுதினப்ப பெய்யலியே
வருணனுக்கு தவமிருந்து
கும்பிட்டப்ப பொழியலையே
ஊர் கழுதைக்கு கல்யாணம்
செஞ்சப்ப வரலையே
என்ன கொற தீக்க
இப்ப ஊரு மூழ்க வந்திச்சோ


வயல் உழுக போன
எம்மாமன் மனம் தாங்கலையே
நெலமே ஏரி ஆக
கண்ட கோலம் பொறுக்கலையே
நெல்லடுக்கி வச்ச களமெல்லாம்
முளைச்சுதிப்ப வயலாக


கோடி கோடி பணத்தை கொட்டி
ரோட்டை போட்டு வச்சாங்க
போட்ட ரோட்டை காங்கலியே
போன எடம் தெரியலையே


தண்ணி வந்தா பேப்பர்
கப்பல் விடும் சின்னதெல்லாம்
படகெடுத்து வந்த கோலம்
கண்ணுக்குள்ள மாறலையே


என்ன சொல்லி என்ன பண்ண
பெஞ்ச மழை பெஞ்சது தான்
மவராசி அழாதே
எம்மனசு கத்தி அழும்
கண்ணீர துடைச்சிட்டு
பத்திரமா வந்து சேரு