என் சொற்கள்

வழி நெடுகிலும் சிந்தியிருக்கின்றன
நான் பேச நினைத்த
பேசியிருக்க வேண்டிய
பேசிய
பேசியிருக்கக் கூடாத சொற்கள்


அவற்றினால்
ஆகிய புன்னகைகளும்
சிந்திய குருதிகளும்
விளைந்த கோபங்களும்
குழம்பாயிருக்கிறது வழியெங்கும்


கைக்கெட்டிய குப்பைகளை
வாயில் ஏந்தியிருக்கிறேன்
பல நேரங்களில்
சில நேரங்களில்
முத்துக்களும்தான் கோர்த்திருக்கிறேன்

வாயுலர்த்த மறுக்கும் சோம்பலில்
வார்த்தைகளை வீசிவிட்டு
என்ன நேர்ந்தது

என்று எண்ணாமல்
நெடுந்தொலைவு கடந்துவிட்டேன்


ஆனாலும், மறுபக்கம் பார்க்கையில்
தெரியும் ஒரு புன்னகையும்
ஒரு கோபமும்
ஒரு பாராமுகமும் சொல்லிப் போகின்றன
என்ன ஏந்திப் போயின என் சொற்கள் என்று